ΦΑΤΕ ΕΝΑ ΑΧΛΑΔΙ

Ιωάννα Μπουραζοπούλου, Αμανατίδης, Βασιλική Αλμπάνη:
πρωινοί, επικοινωνιακοί και νηφάλιοι, συζητούν για κάτι, ίσως για το ιστορικό μυθιστόρημα, που καταδικάστηκε απο σύσσωμο σχεδόν το Μηλο ως αδιάφορο, ενώ κάποιοι θεωρητικοί κατατάσσουν το είδος στην παραλογοτεχνία. Όχι άλλες πονεμένες γιαγιάδες, όχι άλλη μικρασιατική καταστροφή. Όχι άλλη εκλαϊκευμένη ιστορική γνώση. Εάν κανείς θέλει να μάθει ιστορία με έμμεσο τρόπο υπάρχουν και οι συγγραφείς που έζησαν και έγραψαν για την εποχή τους ενώ τη ζούσαν. Ο συγγραφέας είναι ενδιαφέρον να αντλεί από την εποχή του -και στρέφεται στο παρελθόν όταν δεν έχει τις προσλαμβάνουσες να αντλήσει το παρόν. Εδώ ταιριάζει η ρύση του Ρεμπό, «οφείλει κανείς να είναι απόλυτα μοντέρνος».


Αυτές ειναι οι τελευταίες φωτο της συνάντησης του περιοδικού Να ένα μήλο στο Ναύπλιο. Δεν εμφανίζονται όλοι οι συμμετέχοντες. Μερικοί συγγραφείς αποφεύγουν τις φωτογραφίες.
Αλλά φτάνει πια. (ENOUGH ABOUT US.)
Φάτε ενα αχλάδι.