Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2007

ΘΑ ΠΑΡΕΤΕ ΕΝΑ ΦΟΝΤΑΝ?

ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΙΑ, ΤΑ ΕΠΙΠΛΑ ΜΟΥ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΘΑ ΤΑ ΑΦΗΣΩ ΕΔΩ ΝΑ (ΤΡΑΠΕΖΙΑ, ΑΡΧΕΙΑ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ) ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑ Επειδή δεν πολυγουστάρω την εμφάνιση του blogger, κι επειδή εχω δικό μου σπίτι, είπα να μετακομίσω εκεί, να μην είμαι στο νοίκι. περαστε για ένα φοντάν, έχουμε και λικέρ [to site βεβαίως παραμένει οπως έχει, μονο το μπλογκ μετακομίζει]

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2007

γράμμα απο τη Ζάμπια [τζιπ για τζιπ]



Ένα πολύ προσφιλές μου άτομο βρίσκεται σε αποστολή στην Αφρική. Ζάμπια, πιο αφρική δε γίνεται. Και μάντεψε! Εκεί έχουν μεγαλύτερα προβλήματα από μας.
«Τη χθεσινή μέρα θα τη ξεχνούσα ευχαρίστως. Έγιναν δύο μικρά τροχαία. Στο πρώτο ένα χαμίνι έπεσε στην πλευρά ενός τζιπ μας οδηγώντας ποδήλατο χωρίς φρένα. Μαζεύτηκε κόσμος και του έλεγε ότι θα μπορούσε να βγάλει λεφτά. Στη δεύτερη περίπτωση ένα άλλο τζιπ έπεσε πάνω σ’ έναν μεθυσμένο που παράπαιε στη μέση του δρόμου. Έτσι συνοδεύσαμε τους οδηγούς στην αστυνομία, κι όλη τη μέρα την έβγαλα εκεί. Γάματα. Ζήτω η Ελλάς. Έχουν τα απίστευτα χάλια. Πέρασα αρκετή ταλαιπωρία στο περίμενε, και ακούγοντας εξηγήσεις πότε στα αγγλικά και πότε στα μπέμπα. (ντόπια γλώσσα)
Περιμένουμε μέγκα επιδημία χολέρας. Για τη χολέρα δεν υπάρχει φάρμακο. Θεραπεύεται με ενυδατώσεις και αποφεύγεται ακόμα ευκολότερα με ενημέρωση και χλωρίωση. Αυτό είναι που κάνουμε τώρα.»

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2007

η επέλαση των κάφρων

Ο Πάνος λέει ότι όταν ένας άνθρωπος καίγεται ακούει το ίδιο του το λίπος που βράζει. Η μήπως το σωστό ρήμα είναι 'τηγανίζεται'; Αυτό η ο πόνος είναι το χειρότερο? Ο Θάνος λέει ότι ένας φίλος του πυροσβέστης γύρισε αυτοβούλως στην Πάτρα διακόπτοντας τις διακοπές του, και πήγε και παρουσιάστηκε και δεν του έδωσαν ακόμα, εδώ και μέρες, ΤΙΠΟΤΑ να κάνει.
Τα δέντρα δεν ξέρουμε πώς αισθάνονται όταν καίγονται, εγώ πάντως ξέρω πώς αισθάνομαι, σαν τον Ιντεφίξ. Τσαντίζομαι, γρυλίζω και θέλω να δαγκώσω όταν αυτό συμβαίνει. Δεν είχα ποτέ ιδιέταιρο κόλλημα με την αισθητική απόλαυση που προσφέρει ένα δάσος, ένα βουνό, ένα κουτσοχώρι. Είμαι κολλημένη με τη θάλασσα, όχι με τα βουνά, αλλά παρόλα αυτά γουστάρω το δάσος και τον καθαρό αέρα, κατανοώ την ανάγκη της ύπαρξης τους όπως οποιοσδήποτε στοιχειωδώς λογικός άνθρωπος. Πράγματα που δεν είναι πια αυτονόητα. Όλοι ξέραμε όταν καιγόταν η Θάσος απέναντι ότι αυτό είναι φριχτό που συμβαίνει. Ότι οι φλόγες και η στάχτη στα μπαλκόνια μας έρχονταν κατευθείαν από την κόλαση. Αυτοί οι μαλάκες που βάζουν φωτιές γιατί δεν το ξέρουν? Δεν υπάρχει άλλος λαός που καίει την ίδια του τη χώρα. Είμαστε κάφροι, γκάγκαροι, ακούλτουροι και σε λίγο θα γίνουμε και γύφτοι, γιατί δε θα έχουμε πια πού να πάμε. Οι ίδιοι κάφροι που πετάνε από το αυτοκίνητο τα σκουπίδια, που βρομίζουν και στήνουν τις πλαστικές καρέκλες τους στην παραλία, αυτοί είναι που βάζουν τις φωτιές, πρόκειται ακριβώς για την ίδια εγωκεντρική σκυλάδικη αδιαφορία. Όταν μας κατακλύσουν τα κύματα των μεταναστών από τις χώρες που βουλιάζουν (εξαιτίας μας), τις χώρες που πεινάνε (εξαιτίας μας) δεν θα έχουμε πια από πού να τους διώξουμε. Θα χρειαστεί να πνίγουμε πλέον όλους τους μετανάστες (που εμείς τεχνηέντως δημιουργήσαμε - ενώ τώρα πνίγουμε μόνο λίγους, όσους δηλαδή δεν χρειαζόμαστε για μαύρη, φτηνά αμειβόμενη εργασία). Θα χρειαστεί να ζούμε σε γυάλινους θόλους, στα χειρότερα φουτουριστικά σενάρια των αγαπημένων μας κόμικς.

Υπάρχει κανείς που διαφωνεί ότι φταίει ο δυτικός πολιτισμός για όλα? Για την πείνα στην Αφρική, για τις κλιματολογικές αλλαγές, για τους καρκίνους, για τους μετανάστες; Η λέξη 'λαθρομετανάστης' παρεμπιπτόντως δεν ισχύει, δεν την αποδεχόμαστε, διότι η ανθρώπινη ζωή δεν είναι λαθραία. Μετανάστες στην ίδια τους τη χώρα και οι Πελοποννήσιοι, χάσανε ζώα, κτήματα, σπίτια επειδή διάφορα ασυνείδητα κομματόσκυλα χρησιμοποιούν τις πυρκαγιές για συλλογή ψήφων ή για αύξηση γηπέδων γκολφ. Τι θα τα κάνουνε τα καμένα? Γήπεδα γκολφ όπου διάφοροι ξενέρωτοι ηλίθιοι θα επιδεικνύονται μεταξύ τους. Ήμαρτον. Αν γίνει έστω και ένα σκατογήπεδο γκολφ στα καμένα θα πρέπει να γίνει πόλεμος. Να βγούμε στους δρόμους με τις καραμπίνες. Πού είναι η δεκαεφτά Νοέμβρη? Αυτή θα ήξερε τι να κάνει. Εγώ θέλω μόνο να γαβγίζω.

(Οι γύφτοι πάντως είναι οικολογικοί και μίνιμαλ)

Τρίτη 21 Αυγούστου 2007

ΣΝΤΟΥΠ






ΑΥΤΌΣ ΠΟΥ ΧΑΙΡΕΤΑΕΙ ΑΠΌ ΤΟ ΠΑΡΆΘΥΡΟ ΕΊΝΑΙ Ο ΦΑΝΤΆΡΟΣ

όπως θα έλεγε ο Δημ. Σ. ήπια τον κώλο μου. Χθες, στο πάρτι του Ανδρόνικου. Δεν πίνω γενικά οπότε εντυπωσιάζομαι όταν το κάνω. Λοιπόν, ξεκίνησα με σανγκριά και αναρωτιόμασταν με την Κωνσταντίνα, εφτά σανγκριές αργότερα, γιατί δεν ήρθε το σντουπ. Πού είναι το σντουπ? λέγαμε.
το σντουπ είναι όταν ξαφνικά το αλκοόλ σε βαράει, σε πιάνει. λοιπόν, αφού χορέψαμε κέρατα ηλεκτρονικής μουσικής εντελώς αγνώστων σε μένα συγκροτημάτων καθώς και μια διασκευή του Μισιρλού, δις, (έφαγα κόλλημα) ενόσω ο διάσημος Φαντάρος (που φυσικά δεν είναι καθόλου Φαντάρος) προσπαθούσε να αναπτύξει τη θεωρία του για τη μη ύπαρξη και ένας άλλος ισχυριζόταν ότι έχω περισσότερη πλάκα ξεμέθυστη απ' ότι μεθυσμένη, και ότι το 36 νούμερο παπούτσι σε γυναίκα είναι μεγάλο (!!) ήρθε το σντουπ!
Αφήστε με να σας μιλήσω για το σντουπ. Ξαφνικά όλα γυρίζουν, γελάς ακατάσχετα και πέφτεις σε έναν καναπέ και είσαι σχεδόν κοιμισμένος και απόλυτα ευτυχισμένος ενόσω γύρω γίνονται διάφορα που δε σε ενδιαφέρουν. Μετά τρεκλίζεις λίγο, και φιλάς όλο τον κόσμο επειδή αγαπάς όλον τον κόσμο και νομίζεις ότι όλοι είναι φίλοι σου. (Φτωχή και ανόητη, είναι ο χαζός συναισθηματισμός του αλκοολικού). Βέβαια, σ αυτό το πάρτι ίσως και να ναι αλήθεια, ίσως και όλοι να 'ναι φίλοι σου. Ει, τότε δεν πειράζει που έγινες ρόμπα! (Φτωχή και καθηλωμένη σε μια μεταφοιτητική παρείστικη φάση, ΠΟΤΕ δεν είναι όλοι φίλοι σου.)
όλα αυτά στην Αγία Μαρίνα, στο φοβερό σπίτι του Ανδρόνικου, με θέα το φεγγάρι τη θάλασσα και το αεροδρόμιο, και 2 ντιβάνια στο μπαλκόνι που αξιοποιήθηκαν πλήρως από άλλους σντουπαρισμένους.
Ο Λεονάρντο ήταν πάντως κύριος και καθόλου μεθυσμένος και φλέρταρε μέχρι τελευταία στιγμή την Ποδάρες. αν υπάρχει θεός η Ποδάρες θα του κάτσει. (η Ποδάρες είναι κούκλα)
Ένας φίλος με πήγε στο σπίτι. τι θα γινόμασταν χωρίς τους φίλους μας;
διάλογος-
Είμαι πολύ γελοία;
όχι.
είμαι λίγο γελοία;
όχι
Είμαι πολύ γελοία;
Όχι.
το λες για να μην αισθάνομαι άσχημα.
όχι.
Είμαι πολύ γελοία;
ναι.
Αχά.
Γιατί παίρνεις τις αρνητικές απαντήσεις ως σωστές;
Θα μας κάνεις ψυχανάλυση τώρα; Είμαι λίγο γελοία;
Ναι. Εντάξει;
όχι, μου έχουνε πει ότι είμαι κουλ μεθυσμένη.
Είσαι κουλ μεθυσμένη.
Οκέυ, μπορείς να φύγεις.
Υ.Γ. Τα ΜΙΣΙΡΛΟΥ και LOVE IN A TRASH CAN των RΑVEONNETES, πρέπει δια νόμου να παίζονται σε όλα τα πάρτι.

Πέμπτη 9 Αυγούστου 2007

ο δημητράκης δεν ήθελε να φάει το φαί του


Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ -THE RETURN
Μην κοιτάτε που ειναι στα γερμανικά, η ταινια είναι καραρώσικη, ενα μελαγχολικό γκρι μπλε και λίγο κίτρινο αριστούργημα που αποδεικνύει οτι η οικογένεια ειναι ενα πολύ επικίνδυνο μέρος. Και όλοι, ακόμη και το αυτοκίνητο, παίζουν τέλεια.
Ειδα και τον Τελευταιο βασιλιά της Σκοτίας, και ηταν ολα πολύ χρωματιστά και ευχάριστα μέχρι που ο Φορεστ Γουίτακερ τα πήρε κι αρχισε τις σφαγές. Ω, τι ηθοποιάρα, απο το παιχνίδι των λυγμών φαινότανε βέβαια. Μέχρι τη μεση της ταινίας λες, ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ. Μετά αλλάζεις, ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ, ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ.
Δε θελω να πάω στην Αφρική, εχω εξαλλου δει και τον Επίμονο Κηπουρό - ούτε στη Ρωσία θέλω να πάω, θέλω μόνο να βλέπω ταινίες που δείχουν την Αφρική και τη Ρωσία. Ισως να ηθελα να πάω στο αρτιστίκ Σεντ Πητερσμπουργκ, την πατρίδα του φίλου μου Ντίμα, μαζί με τον Ντίμα όμως που ισχυρίζεται οτι το Σεντ Πίτερσμπουργκ δεν είναι Ρωσια, είναι ευρώπη και κάτι παραπάνω, κατι σαν την Κρητη δηλαδή, ξεχωριστή χώρα. Ισως να ηθελα να παω στην Αιγυπτο και στο Μαροκο, αλλα αυτο δεν ειναι Αφρική-Αφρική, είναι; Αφού δε χρειαζεται να κανεις καν εμβολια για να πας, πας για πλάκα.

Παρασκευή 3 Αυγούστου 2007

ΚΡΑΓΙΟΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΧΛΟΜΗ ΜΟΥΡΗ ΜΟΥ


Εχω διήγημα στην ATHENS VOICE που κυκλοφορεί, με τίτλο, ΚΡΑΓΙΟΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΧΛΟΜΗ ΜΟΥΡΗ ΜΟΥ. Καλύτερα στο χαρτί, αλλα μπορειτε να το διαβασετε και εδώ.
Εγραψα το μισό πέρυσι, μεσα σε ένα τρένο Αθήνα-Θεσσαλονίκη ή Θεσσαλονίκη Αθήνα, οταν καθοταν απέναντί μου ενας φαντάρος με εντυπωσιακά κόκκινα μάγουλα που μιλούσε με μια κυρία που δεν ηταν η μαμά του από πίσω και άρχισα να πλέκω ένα στόρι. Εγραψα το υπόλοιπο πριν τρεις βδομάδες, οταν μου το ζήτησε η ATHENS VOICE. Δεν ήξερα αν θα το τελειωσω ποτέ, αλλα εφαγα μια φλασια. Δεν ήξερα πώς θα το τελειώσω, αλλα αποφάσισα σέξι, πλην ομως οχι σεξ σέξυ. Το τελικό είναι μεγαλύτερο απο αυτο που δημοσιευτηκε, εφόσον αυτο που έστειλα το έκοψα λίγο. Πρώτες αντιδράσεις στο διήγημα:
ΝΙΚΟΣ Κ: "Πού είναι το σεξ; Ο έο? Καταφέρνεις πάντως να τα χώσεις σε ενα καρο κοσμο μεσα σε 3 σελίδες."
ΘΑΝΑΣΗΣ Χ: Mε έφτιαξε μεσημεριάτικα.

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2007

ΚΑΤΙ ΚΑΚΟ


Nate “igor” Smith- ΤΙΤΛΟΣ "SOMETHING WICKED" ΤΙ ΣΑΣ ΛΕΕΙ ΑΥΤΟΣ;
Μου θυμίζει την καμπάνια του πώς τον λέν για τη SISLEY, που δεν ειναι κακο, αφου γουσταρω τις καμπάνιες του πώς τον λεν με τα τεράστια σέβεντις γυαλιά και τα λευκά Μινέρβα - ή όποια άλλη εταιρεια φτιαχνει λευκά γκέι σώβρακα στην Ευρωπη.
Υπαρχει και ενας πιο αφαιρετικος και στυλάτος, ο LEO ZACHARIA, που δεν μπορει να μην ειχε εναν παππού στο Μετσοβο/ Μανη/ Σκαλοχώρι, γουατέβερ. Δε μπορει να μην ειναι ελληνας εστω πεμπτης γενιάς. Αν σας επιασε το πατριωτικο σας, ψηφιστε τον. Ή τον Ιγκορ. Αν βρειτε καποιον αλλον που σας αρεσει περισσοτερο στη σελίδα, ενημερώστε με, ε;