Σάββατο 14 Απριλίου 2007

μια κομιξομανής παραμιλάει



Αυτή τη βδομάδα διαβάζω Κερτ Βόνεγκατ, σε μετάφραση Σωτης Τριανταφύλλου, και ΝΕW YORK SHITTY, EKD. OPERA. Μολις διάβασα Λουθία Ετσεμπαρία, Ενα θαυμα σε ισσοροπία, (θα δημοσιευτεί στα ΝΕΑ του Σαββάτου το σχετικο κειμενο) και το καταπληκτικό κομικς BLANKETS.
Είμαι κομιξομανής, το παραδέχομαι δημοσίως, φταίει το οτι εκτέθηκα σε κομικς πολύ μικρή, στην πρωτη δημοτικού ξεκίνησα τα Μικυ Μαους, τα οποία ξεφορτώθηκα δια παντος οταν ανακαλυψα τα Αστερίξ, τα οποια δεν θα ξεφορτωθώ ποτέ, ποτέ, ποτέ , τα ξερω απέξω και τα κανω επαναληψεις και τα εχω ολα. Ο αδερφος μου εχει τα Λούκυ Λουκ, οπότε εντάξει, τα εχουμε χωρίσει. Αυτος γουσταρει περισσότερο τα Λουκυ Λουκ, κάποιου ειδους αντρική υποχρεωση φανταζομαι , να γουσταρεις εναν τύπο που χανεται με το αλογο του στο ηλιοβασίλεμα, ενας φτωχος και μονος καουμπόι κλπ, τι πιο αντρικο, και σεξυ απο αυτο; Ενας χοντρος που χλαπακιάζει γουρούνια σε κάθε ευκαιρία; Μάλλον όχι. Ενταξει, καταγουστάρω και τα Λούκυ Λουκ, σχεδον εξισου, ωχ δεν ξερω, εξάλλου ολα τα Λουκυ Λουκ δεν ειναι ίδια. Σίγουρα γουσταρω το Καλαμιτυ Τζεην περισσοτερο απο το ΑΣΤΕΡΙΞ Ο ΓΑΛΑΤΗΣ.
Επισης λατρεύω τα ΟΥΜΠΑ ΠΑ, που εβγαλε ο Γκοσινύ πριν πεθανει, με τον Ινδιάνο και τον 'παραένα δοντι φαφούτη που ειναι πια φαφούτης'. Έχω τρια, μου λειπει το ενα, αν κάποιος χριστιανος το έχει ή ξερει που θα το βρω, ας μιλήσει. Α, Γκοσινύ, ποσο εκλαψα οταν πέθανες. Εκλαψα επισης οταν πεθανε ο REISER, καταστραφηκα, ποσες φορές διαβασα τη ΖΑΝΙΝ και το μεγαλο ρεμάλι...
Λοιπον, γουσταρω βασικα τους Ιταλογάλλους στα κομικς, να είναι καλά η ΒΑΒΕΛ που μας τους έμαθε, αλλα εχω φαει τη φλασια κ με τους Αμερικανούς, λογω μάλλον και της λογοτεχνιας - τους 300 π.χ. τους ειχα χρονια πριν γινουν ξαφνικα διασημοι, καθως και το ΡΟΝΙΝ. Καλα ολα αυτα, και τα σκιτσα του ειναι ΤΕΧΝΗ, ΤΕΧΝΗ, ΤΕΧΝΗ, άλλα δεν τα ξαναδιαβάζω εκατο φορες σαν το Γκοσινι, Αλταν, Κορτο ΜΑΛΤΕΖΕ , REISER, και αλλους πολυαγαπημενους. Ηταν παρεα για χρονια, παροτι παντα η αγαπη προς τη λογοτεχνια υπερίσχυε αυτης των κομικς -εμ ισως οχι παντα. Πρέπει να αναφέρω οπωσδηποτε εδώ τον θειο μου τον Κωστα που ειναι υπεύθυνος για το γεγονος οτι διαβαζα Βαβελ απο βρεφος αλλα και για το οτι διάβασα στην έκτη δημοτικού ΜΑΡΚΗΣΙΟ ΝΤΕ ΣΑΝΤ, (Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΣΤΟ ΜΠΟΥΝΤΟΥΆΡ, ΠΟΥ ΤΟ ΕΚΡΥΒΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΏΜΑ ΣΑΝ ΧΡΥΣΗ ΛΙΡΑ) Μαξ Βέμπερ και Στρατή Τσίρκα. Καλά, τετοια βιβλιοθήκη ουτε η δημοτική της Καβάλας. Τον Τσιρκα τοτε φυσικα τον βαρέθηκα, κατάφερα αργοτερα να ενθουσιαστώ με την τριλογία.
Αληθεια υπάρχει ενας αντίστοιχος του reiser σήμερα και ποιος είναι;

Εσεις τι διαβάζετε; Και ποια η θεση σας στην κοσμοϊστορική μάχη ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ -ΑΣΤΕΡΙΞ?

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ομολογουμένως δεν έχω συναντήσει άλλη κοπέλα fan του Frank Miller! Εγώ τον ανακάλυψα γύρω στο '90, από την (ημιτελή δυστυχώς) απόπειρα έκδοσης στα ελληνικά του Batman: The Dark Knight Returns - φυσιολογική μάλλον επέκταση της λογοτεχνίας των Raymond Chandler και William Gibson που διάβαζα τότε (και τώρα!). Ο Batman με οδήγησε στο Sin City, το Sin City στους 300 και στο Ronin και - μ' αυτά και μ' αυτά - έχω καταλήξει με ένα ράφι της βιβλιοθήκης μου αφιερωμένο αποκλειστικά στο Miller. Όταν δε ανακάλυψα πρόσφατα ότι έκανε το εξώφυλλο στην τελευταία, "deluxe" έκδοση του Gravity's Rainbow του Thomas Pynchon, σκέφτηκα "τι ωραία, δες, όλοι μας οι φίλοι κάνουνε παρέα" και παραλίγο να βάλω τα κλάματα...
Αυτή την εποχή διαβάζουμε Pynchon Pynchon Pynchon για τις ανάγκες ενός άρθρου (ωραίο άλλοθι!) και ακούμε Tom Waits - εχτές μάλιστα τα (παρα)ήπιαμε με κάτι φίλους ένεκα της ονομαστικής των ανωτέρω εορτής, καταλήξαμε σπίτια μας στις 4 και σιγά-μην-πηγαίναμε-σήμερα-γραφείο...
Αυτά. Στην εν λόγω κοσμοϊστορική διαμάχη δεν παίρνω μέρος (τους απολαμβάνω και τους δύο...)
Δεν έχω ξεχάσει τα links που σου υποσχέθηκα - αν και το link για το ΒΗΜΑ που σου έστειλα είδα ότι δεν το χρησιμοποίησες - Tyron

Εύη Λαμπροπούλου είπε...

Καποτε πρεπει να διαβασω Τομας Pynchon.
Το αγαπημενο μου κομματι και μενα ειναι η ερευνα, το οτι γραφω δε βιβλιοκριτικη ειναι απιστευτη τύχη. Πρεπει να διαβαζω με το ζορι βιβλια.

Το ΣΙΝ ΣΙΤΥ ειναι υπεροχο, τα κομικς λεω - λατρευω και την πρωτη σκηνη της ταινιας, με την κοπέλα που την καθαριζει ο τύπος στην ταράτσα αφού την φλερτάρει, πολυ γλυκος θανατος, πιο νουάρ δε γίνεται.
Αλλα δε γινεται να μην εχεις αποψη για Λουκυ-αστεριξ. Κατι θα προτιμας. πολυ διαφορετικά πράγματα. Αλλη ατμοσφαιρα, φιλοσοφια, ολα αλλα.

Με τα λινκ ειμαι τεμπέλα. Θα τα βαλω καποτε ομως.

Unknown είπε...

Το Blankets είναι όντως υπέροχο...

Στη διαμάχη Αστερίξ vs. Λούκυ Λουκ θα έλεγα ότι γέρνω ελαφρώς (η και βαρέως κατα περιόδους) προς το Αστερίξ. Νομίζω ότι σ' αυτό ο Goscinny απογειώθηκε ως προς την ικανότητά του να σχολιάζει ιδιοσυγκρασιακά προφίλ, χρησιμοποιώντας τα στερεότυπα ως δημιουργική βάση και όχι σαν εύκολη συνταγή. Αν και σε ένα πιο προσωπικό επίπεδο, απλά δε με ξετρέλανε ποτέ ιδιαίτερα η μυθολογία του Φαρ Ουέστ. Πάντως τα αντίτυπα και των δύο σειρών έχουν λιώσει σε αντίστοιχο βαθμό με αγαπημένους δίσκους...

(à la High Fidelity) Τοπ 5 Αστερίξ (με πολλές παραχωρήσεις και χωρίς σειρά προτεραιότητας):
Ο μάντης
Ο Αστερίξ στην Κορσική
Ο Αστερίξ λεγεωνάριος
Ο Αστερίξ και οι Νορμανδοί
Ο Αστερίξ στην Ισπανία

Τοπ 5 Λούκυ Λουκ (αντιστοίχως):
Μαύροι λόφοι
Κάνυον απάτσι
Το 20ο σύνταγμα ιππικού
Το τρυφερό πόδι
Καλάμιτυ Τζέην
(με έκπληξη παρατηρώ ότι στο ΛΛ μου είναι πιο δύσκολο να διαλέξω...)

Πριν από αρκετό καιρό κόλλησα αρκετά και με τον Tin Tin (εξαιρετικό κατά περιπτώσεις, παρά τις περιστασιακές διολισθήσεις του Hergé), ενώ τελευταία αποκάλυψη αποτέλεσε το Blake & Mortimer...

Εύη Λαμπροπούλου είπε...

THANOS- To oti de mporeis na dialexeis ASTERIX, ofeiletai sto oti den trellainesai, ana trallainosoun trella (ti pleonasmos!) tha dialeges eykola. Xereis panta ayto poy se trellainei, no? Foveri i topothetisi gia ta idiosygrasiaka profil, to idio ekane vevaia kai sta Lucky Luke, kai i lexi "apogeiothike"" vazei ta pragmata sti thesi toys.

ETOIMAZO LOIPON KI EGO TO TOP TEN MOY KATHOS PERIMENO TOP TEN LYOMENON DISKON!

Exeis diavasei omos OYMPA PA? K IZNOGOOD?
O TIN TIN PANTOS DE ME FTIAXNEI. DEN. KATI DEN. EIRHNH TI LEEI ARAGE?

Ανώνυμος είπε...

Tσ τσ τσ...Λες και διβάζω βιογραφικό μου...Καλά, εγώ που έτρεχα τον γιό μου (μικρούλης ακόμα) να γνωρίσει τον Ντον Ρόσα, και κόντεψα να τον χάσω μεσα στην κοσμοσυρροή; και του πήρα το ''μεγάλο ρεμάλι''όταν ήταν 8 χρονών στο φεστιβάλ της βαβέλ, όπου τον έσυρα ως υποχρεωτική εκπαιδευτική έξοδο; αλλά τώρα έχει ΟΛΗ τη σειρά του Αστερίξ και ΟΛΑ τα συλλεκτικά κουκλάκια -μαζί με την καλύβα του αρχηγού και μια μεγάλη αφίσσα (απο το Κομικον όλα)στο δωμάτιό του.Έκανα δουλειά, ε;
Εγώ εντελώς φανατική του Αλτάν.Μέχρι φόνου.
Και όλα τα ερωτικά του Κρέπαξ,με Βαλεντίνα.Σε ειδικό ράφι στην κρεββατοκάμαρα, μαζί με Μανάρα κλπ.
ΜΙλάμε τρέλα. Και όσο μεγαλώνω, μεγαλώνει. Νο escape!
ζ

Unknown είπε...

Ούμπα Πα δεν έχω διαβάσει καθόλου δυστυχώς...
Ιζνογκουντ πολύ λίγο για να έχω άποψη - η πρώτη εντύπωση είναι ότι στηρίζεται σε μία καλή ιδέα την οποία και ξεχειλώνει, αλλά πάλι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό τώρα που το σκέφτομαι... δεν ξέρω...
Το Tin Tin χρειάζεται λίγη ανεκτικότητα σε κάποια θέματα, αλλά άμα κολλήσεις κόλλησες! Ειδικά στην πιο ώριμη περίοδό του, όπου ο Captain Haddock εξισορροπεί τον ώρες-ώρες ψιλοσπασίκλα TinTin, γίνεται απολαυστικό!
Η Ειρήνη είχε τις αμφιβολίες της, αλλά πάλι πρέπει να δεις το ρολόι της:-)
(δυστυχως δεν μπορω να ποσταρω φωτο...)

Εύη Λαμπροπούλου είπε...

ΘΑΝΟΣ-ΣΤΕΙΛΕ ΡΟΛΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΣΤΑΡΩ ΕΓΩ.ΕΞΟΙΚΕΙΩΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΛΟΓΚ-ΣΛΑΝΓΚ ΒΛΕΠΩ.
ΤΙΝ ΤΙΝ ΕΙΧΕ ΑΦΙΣΑ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ ΠΟΥ ΜΕ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΣΕ ΣΤΗΝ ΜΠΕΝΑΚΗ, ΑΘΗΝΑ. ΜΕ ΤΖΑΜΙ. ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΤΡΟΜΑ ΣΤΟ ΠΑΤΟΜΑ. ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΑΥΤΟ ΕΛΕΓΕ ΠΟΛΥ.


Ζ- ΚΑΛΑ, ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΜΑΝΑ ΕΙΣΑΙ! ΝΑΙ, ΟΧΤΩ ΧΡΟΝΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΗΛΙΚΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΕΜΑΛΙ!
ΕΥΓΕ. ΕΜΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΑΜΕ ΤΗ ΜΑΜΑ ΜΑΣ, ΤΗ ΡΩΤΑΣ ΑΤΑΚΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΞΕΡΕΙ ΑΠΕΞΩ. ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΘΥΜΑΤΑΙ. ΕΧΩ Κ ΓΩ ΜΠΛΟΥΖΑΚΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΑΣΤΕΡΙΞ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ, ΜΟΥ ΤΟΦΕΡΕ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝΑ ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ, ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ ΔΕ ΘΥΜΑΜΑΙ. ΤΟ ΦΟΡΑΩ ΟΤΑΝ ΚΟΙΜΑΜΑΙ. ΕΧΕΙ ΤΡΥΠΕΣ ΠΙΑ! ΑΣΤΕΡΙΞ Κ ΔΩΡΟ ΑΔΕΡΦΟΥ, ΔΙΠΛΗ ΑΞΙΑ
ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΛΙΣΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΩΝ?

Ανώνυμος είπε...

Ο Kurt Vonnegut έφυγε την προηγούμενη εβδομάδα σε ηλικία 84ων. Δε θέλω να βαρύνω το κλίμα, αλλά δεν μπορώ να μη σας παραπέμψω στην χαρακτηριστικά λιτή σελίδα που αναρτήθηκε μετά το θάνατό του στο www.vonnegut.com ...

Εύη Λαμπροπούλου είπε...

Vassili, xero, s eyxaristo gia ti selida.elega na kano eidiko post gia ton Vonnegut, poly axiologos nai

Εύη Λαμπροπούλου είπε...

θανος- κατι που δε μ αφηνει να κοιμηθω: γιατι θεωρεισ τον ΜΑΝΤΗ κορυφαιο ΑΣΤΕΡΙΞ? ηΤΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡωτα οχι τοσο καλο σκιτσο. Επισης, το Αστεριξ στην Ισπανια, γιατι?