Είδα επιτέλους σε ντιβιντί τον Graduate, ελληνιστί ΠΡΩΤΑΡΗΣ, με Αν Μπάνκροφτ κ Ντάστιν Χόφμαν, υπέροχοι και οι δυο τους, αυτή παγερή, παραιτημένη, πικρόχολη, κυνική του κερατά σαραντάρα, αυτός αποπροσανατολισμένος εικοσάρης που δεν ξέρει τι θέλει, δεν τον συγκινεί τίποτα, τον συγκινεί μόνο λίγο το ξερό, ξενοδοχειακό γαμήσι με την Μπάνκφροφτ, αλλά πολύ -τρομερά- η κόρη της όταν τη γνωρίζει. Ήταν τα σίξτις, που οι άνθρωποι παντρεύονταν για πλάκα και παίρνανε αποφάσεις στο άψε σβήσε - και δεν έμεναν μέχρι τα σαράντα με τους γονείς τους. Η Μπάνκροφτ παίζει τη Mrs Robinson, επιτέλους κατάλαβα πού αναφέρεται το τραγούδι των Simon & Garfunκel, μόνο που οι στίχοι είναι αλλού γι’ αλλού, άσχετοι με την ταινία τελικά.
Τον συγκεκριμένο καταγρατσουνισμένο δίσκο (ναι, βινίλιο) μου τον χάρισε όταν ήμουνα στο γυμνάσιο ο πιο ψαγμενος μπάρμαν της Καβάλας με του οποίου την μικρη αδερφή κάναμε παρέα μικρές. Πρόσθεσα κι εγώ κατι γρατσουνιές. Επίσης θυμάμαι ότι διαβάζαμε στα κρυφά τα (σόκιν) κόμικς του. Είχε κόλλημα με τη Βαλεντίνα του Κρέπαξ. Άρα εχω κι εγώ κόλλημα με τον Κρεπαξ.
2 σχόλια:
Αχ υπέροχη ταινία, την ξανάδα πριν κανά χρόνο! Κάνε και ένα revisit στο Breakfast at Tiffany's και το υπέροχο sountrack, είναι σούπερ αυτή την περίοδο :)
oposdipote, poly oraia idea. skeftomai kai ena afieroma se palies tainies poy goystaroyme - an exeis protaseis, poly kalodexoumenes.
Δημοσίευση σχολίου